Faruk Vele : Biserko, Perović, Pešić, Vllasi, Mesić i David-tvorci nove Islamske deklaracije!
“Islamska deklaracija”, “zelena transferzala”, “Zelene beretke”, doseljavanje miliona Bošnjaka iz Turske…
Neki su od mitova oko kojih su stvarani mrzilački narativi koji su poslužili devedesetih godina prošlog stoljeća u mobilizaciji za početak agresije, etničkog čišćenja i genocida.
“Stalno ti pričaju o nekim “Zelenim beretkama”, đe su ti?! Jel’ tako ljudi?”, pita jedan zvornički branilac saborce dok opkoljeni sa svih strana uzalud pokušavaju da se održe na sjeveroistoku naše zemlje.
Opasni narativi
Ovaj dijalog prikazan je u čuvenom BBC-om dokumenatarcu “Smrt Jugoslavije” i pokazivao je svu dramatičnost okolnosti u kojima se Bosna i Hercegovina našla prije tačno 30 godina. Naravno, takve priče konstruirane u obavještajno-propagandnim kuhinjama trebale su poslužiti, i poslužile su, kao mobilizator i povod što bi Miloševićeva mašinerija smrti svakako uradila.
Objašnjavajući osnovne crte srpsko-jugoslavenske propagande, redovni profesor na Univerzitetu Reims Champagne-Ardenne (Francuska) Renaud De la Brosse nalazi sličnosti s nacističkom propagandom kojoj je jezik mržnje, također, bio jedno od važnijih oružja.
Na zahtjev Tužilaštva Međunarodnog krivičnog suda za bivšu Jugoslavije, a tokom procesa bivšem predsjedniku Srbije i optuženiku za ratne zločine Slobodanu Miloševiću, de la Brosse sastavio je izvještaj pod naslovom “Politička propaganda i projekt ‘Svi Srbi u jednoj državi’: posledice instrumentalizacije medija za ultranacionalističke svrhe”.
On zaključuje kako se mediji u ratovima devedesetih na prostorima bivše Jugoslavije pojavljuju “kao osnovni kanal distribucije jezika mržnje”.
“Pod kontrolom Miloševića i njegove partije upravo će mediji dobiti zadatak da zaseju otrov mržnje i straha među Srbe koje propaganda prikazuje kao neposredno i u samom svom biću ugrožene prisustvom drugih manjinskih nacionalnosti.”1
Da li historija ponavlja?
Nakon što je još 2018. godine u srbijanskim medijima otvorena anahrona priča o “zelenoj transferzali” (?!) i nedavne aktualizacije priče o “Zelenim beretkama”, (za što im je odlično poslužio jedan poziv istoimenog udruženja iz Sarajeva za prijem novih članova), smiješna intrstrumentalizacija “Islamske deklaracije” Alije Izetbegovića koja traje od devedesetih nastavljena je ovih dana na sasvim neočekivan način.
Naime, u najnovijem broju “Pečata”, “lista slobodne (Slobine) Srbije”, čiji je osnivač šef Miloševićeve i danas Vučićeve propagande, Milorad Vučelić, kojeg je patrijarh Porfirije nedavno odlikovao ordenom “Svetog Save”, iscrtane se su mete na glavama brojnih uglednika: osnivačice i direktorice Helsinškog odbora za ljudska prava Sonje Biserko, historičarke Latinke Perović, poznate aktivistice Vesne Pešić, književnika Filipa Davida, bivšeg hrvatskog predsjednika Stjepana Mesića, te Azema Vllasija, kosovskog advokata, bivšeg političara i uz Ivana Stambolića, jedne od prvih žrtva Slobodana Miloševića.
Kome smeta pismo?
Njihove fotografije objavljene su na barjaku s mjesecom i zvijezdom, zastavi koju koristi Islamska zajednica?!
“Denunciranje Republike Srpske”; “sprovođenje vizija islamiste Alije Izetbegovića”, dio je “optužbi” iz kojih očito stoji i srbijanski vrh, jer je spomenuti Vučelić danas, također, glavni i odgovorni urednik “Večernjih novosti”, lista opet poznatog po objavljivanju Memoranduma SANU-a. I sve ponovo….
Šta je konkretan povod za ovakvu reakciju otkriva pomoćnik glavnog urednika Filip Rodić u tekstu “Bošnjačka deklaracija – pismo svetskim zvaničnicima o situaciji u BiH“.
Riječ je o reakciji na pismo koje su Organizacioni odbor i krovna organizacija bh. udruženja Platform BiH pripremili i koje je sa protesta održanih u Briselu 10. januara upućeno zvaničnicima u Briselu, New Yorku, Washingtonu, ali i ostalima u glavnim gradovima zemalja članica Vijeća za implementaciju mira.
Među njima potpisnicima su, uz ostale, Valentin Inzko i Crhistian Schwarz-Schilling, bivši visoki predstavnici za BiH, Stjepan Mesić, bivši predsjednik Hrvatske, Budimir Lončar, posljednji Titov šef diplomatije, Francis Boyle, Miro Lazović, Mirko Pejanović, Sonja Biserko, Vesna Pešić, Munira Subašić, Bakira Hasečić, Satko Mujagić, David Pettigrew, Noel Malcolm, Latinka Perović, Daniel Serwer, Marko Attila Hoare, Hariz Halilović, Aleksandar Hemon, Nerzuk Ćurak, Sead Turčalo, Edina Bećirević, Filip David, Ivo Goldstein i brojni drugi.
“Šta hoće 207 “uglednika” koji su potpisali “pismo svetskim zvaničnicima o situaciji u BiH”, među kojima je značajan broj “slučajnih Srba”? Radi li se tu o istinskoj borbi za nekakvu “građansku” Bosnu i Hercegovinu, ili o sprovođenju vizija islamiste Alije Izetbegovića i njegove “Islamske deklaracije”?”, pita se Rodić u maniru najcirnje Miloševićevske propagande.
Ponovo karakterišući Republiku Srpsku kao “genocidnu tvorevinu”, tvrdi Rodić, “autori (i potpisnici) ovog pisma veruju da će do mira doći pretnjama i sankcijama, i na kraju, obavezno silom (Komšić)”.
“Odgovor treba da bude kombinacija intervencija, počevši od sankcija i jačanja vojnog prisustva NATO-a/EUFOR-a kao jasnog političkog signala”, navode oni. Treba pritisnuti i Srbiju, jer “nedavne izjave i aktivnosti visokorangiranih zvaničnika Vlade Republike Srbije predstavljaju kršenje principa dobrosusedskih odnosa, koji je u samom središtu razgovora o pristupanju EU, kao i kršenje Sporazuma o stabilizaciji i pridruživanju između EU i Srbije. Države članice EU treba da razmotre suspenziju pristupnih razgovora sa Srbijom ako tamošnja Vlada ne promijeni svoj stav prema Bosni i Hercegovini, uključujući stav koji se odnosi na ratne zločine počinjene tokom 1990-ih”. Ali im ne smeta kada jedan od njihovih potpisnika Stjepan Mesić, kao što smo već pomenuli, preti slanjem Hrvatske vojske na Republiku Srpsku. To je u redu”, navodi u opšrinom tekstu ovaj autor.
Suštinu onog što ovaj tekst zapravo jeste napisao je dr. Ejub Ivan Kosić, poznati beogradski intelektualac, islamolog i direktor Balkanskog centra za Bliski istok iz Beograda:
“Sutrašnja naslovnica Miloševićevog Gebelsa. Da bi se razumela sva dijaboličnost i zlo srpske političke scene mora redovno da se čita Pečat“.
Nakon propagandne pripreme terena, naoružavanja, slanja političkog, vojnog i obavještajnog vrha u Banju Luku, kao i zaštite vlasti Milorada Dodika, samo zlonamjernima i potpuno neobavještenima može biti nejasno kakvu ulogu danas igra, kao i prije 30 godina, Beograd igra u Bosni i Hercegovini.
Komentari