Kliker.info

Prema izviještaju  koje će biti predstavljeno u časopisu Physical Review Letters u eksperimentu je uočen višak pozitrona, odnosno antielektrona koji su antičestice elektrona.Ovi rezultati temelje se na oko 25 milijardi događaja u kojima je zabilježeno oko 400.000 pozitrona na energijama između 0,5 GeV i 350 GeV tokom razdoblja od oko godinu i po. Udio pozitrona raste na energijama između 10 GeV i 250 GeV. Podaci ne pokazuju značajnije varijacije u vremenu niti neki preferirani smjer dolaska. Upravo ovakvi rezultati očekivali bi se u slučaju da pozitroni nastaju anihilacijom čestica tamne tvari u svemiru, međutim, još uvijek nije moguće reći da su dovoljno uvjerljivi da isključe druga objašnjenja (među kojima je jedno da neka obližnja svemirska tijela poput pulsara djeluju kao akceleratori i sudarači koji stvaraju antimateriju). Preliminarne rezulate predstavio je nobelovac Samuel Ting na seminaru u CERN-u.Hrvatski astrofizičar s Instituta Ruđer Bošković dr. sc. Dario Hrupec kaže da je od svih mogućih tumačenja najzanimljivije, najintrigantnije, ali i najlogičnije da je višak pozitrona nastao poništenjem tamne tvari koja postoji u Mliječnoj stazi i njezinoj aureoli.

‘Kod tamne tvari kao i kod normalne postoje čestice i antičestice’, rekao je za tportal dr. Hrupec. ‘Kada uđu u interakciju, čestice se poništavaju, ali se stvara velika energija. Tako mogu nastati dva fotona koji su čista energija, no budući da su energija i materija ekvivalentne, što znamo još od Einsteina, mogu se stvoriti i neke čestice poput elektrona i antielektrona, odnosno pozitrona. Kada se čestice i antičestice tamne tvari ponište, nastaje energija kao i kada se ponište obična materija i antimaterija. Ova energija može stvoriti normalnu tvar baš kao i tamnu. U svemiru je uobičajeno da imamo elektrone, ali ne i antielektrone. Stoga je višak pozitrona u CERN-u mogući znak da je došlo do anihilacije tamne tvari’, objasnio je Hrupec.Naučnici već duže pretpostavljaju da bi u svemiru morala postojati tamna tvar koja se nemože registrirati uobičajenim instrumentima. Do tog zaključka došli su nakon što su uočili da se mnoge galaksije okreću tolikom brzinom da ih gravitacija obične tvari nikako ne bi mogla održati na okupu, odnosno da bi se bez neke dodatne nevidljive tvari morale razletjeti. Udio tamne tvari u svemiru mnogo je veći nego obične tvari – obične ima oko četiri posto, a tamne više od 40 posto. Tamna tvar i tamna energija spadaju u najveće, još uvijek nerazjašnjene misterije svemira i suvremene nauke. Potraga za tamnom tvari provodi se u svemirskim eksperimentima kao što je AMS i na Zemlji u Velikom hadronskom sudaraču i u nizu podzemnih laboratorija.(Kliker.info-Tportal)