Kliker.info

Za  sve građane Sarajeva i ostale Bosance i Hercegovce kojima je  BiH, ime dr. Bakira Nakaša je  tokom ratnih godina predstavljalo sinonim otpora i prkosa ali i ljekarske stručnosti te svete odanosti profesiji koja je u opkoljenom gradu spašavala ljudske živote i obraz ljudskom rodu.

Zajedno sa bratom Abdulahom  nakon rata je od Opšte bolnice uspio napraviti  moderno bolničko zdanje kojeg se nebi postidjele ni mnogo razvijenije sredine.

Nakon smrti njegovog starijeg brata, Opšta bolnica dobija ime “Prim. dr. Abdulah Nakaš”, a dr. Bakir nastavlja upravljati bolnicom sve  do  februara 2013. godine, kada je  voljom  vladajućih struktura, na njegovo mjesto zasjela dr. Sebija Izetbegović, supruga aktuelnog člana Predsjedništva BiH Bakira Izetbegovića.

Gospođa Izetbegović je da podsjetimo nedavno izabrana za direktora Kliničkog centra Satrajeva, kada je i  započela agonija Opšte bolnice,  pošto je odmah potom i zvanično objlodanjeno da je pripremljena njena likvidacija.

Od tada pa do danas traje neravnopravna borba  i igra živaca između vladajuće oligarhije,   sa jedne,  te  uposlenika opšte bolnice,  sa druge strane,  kojima su , po mnogima nenadano, u pomoć priskočili brojni građani, što očito  pokazuje da  nisu zaboravili svoje heroje iz najtežeg perioda i da su prepoznali novu ublehu vladajućih stranaka. Jedan od onih koji je bez ikakve dileme stao  na “barikade”  ispred  Opšte bolnice,  bio je naravno i dr. Nakaš,  što je i razlog za ovaj razgovor.

Kliker : Gospodine Nakaš , skoro cijeli svoj radni vijek  proveli ste u Vojnoj, odnosno Opštoj bolnici u Sarajevu koja nosi ime po vašem rahmetli bratu dr. Abdulahu. Kako ste doživjeli najavu aktuelne vlasti da  pod krinkom reforme zdravstva ukine ovu moderno opremljenu bolničku ustanovu koja evo već više od 150 godina pruža zdravstvene usluge građanima Sarajeva i BiH?

Dr. Nakaš :  Nisam bio baš previše iznenađen. Već od 1992. godine, u maju mjesecu, kada smo preuzeli Vojnu bolnicu od Jugoslovenske Armije, aspiracije iz tadašnjeg rukovodstva, pod patronatom SDA stranke, za preuzimanjem (čitaj gašenjem)  ove ustanove bile su vidno izražene. U jedenom navratu je čak bila i  napisana naredba da se sva sredstva; lijekovi, sanitetski potrošni materijal, hrana, rezervni dijelovi i mobilna medicinska oprema prenesu u Klinički centar, kao i kadrovi koji su tada ostali od bivše Vojne bolnice.

Na našu sreću bolnica je već bila registrovana kao novi pravni subjekt pod nazivom Državna bolnica Sarajevo, tako da je taj plan propao, a mi smo nastavili rasti iz dana u dan i formirali kvalitetnu osnovu za rad ove naše ustanove. Narednih godina u nekoliko navrata pokušavali  su isti scenarije  sve do 2000 godine kada je donešena odluka da se uradi elaborat o mjestu i ulozi ove bolnice u mreži bolničkih kapaciteta u Sarajevu.

Na osnovu tog elaborata, koji su sačinili stručnjaci Zavoda za javno zdravstvo Kantona Sarajevo, bolnica je te godine formirana kao Opća bolnica Sarajevo i kao takva nastavila rad sve do 2006. godine kada joj je dodjeljen naziv po mom rahmetli bratu Abdulahu koji je bio dugogodišnji šef hirurških disciplina u našoj bolnici, potom Glavni hirurg Armije BiH tokom afresije na BiH,  te osnivač i dugogodišnji predsjednik Nezavisnog sindikata radnika u zdravstvu u Federaciji BiH.

Svjestan potrebe za racionalizacijom troškova znao sam da će uslijediti reforma i bolničkog sektora, ali ne i da će to dovesti do ukidanja ove reprezantativne zdravstvene ustanove.

Kliker: Zahvaljujućči čini mi se najviše društvenim mrežama građani Sarajeva su ustali protiv  ove očito bahate odluke. Može li međutim  samo građanski aktivizam  anulirati i poništiti početak gašenja Opšte bolnice, koji je prema nekim najavama već počeo ?

Dr. Nakaš : Svjesni činjenice da na ovaj način građani Sarajeva gube jednu značajnu instituciju koja je u svojoj dugogodišnjoj tradiciji bila potpuno orjentisana njihovim potrebama, građani Sarajeva su se usprotivili ovoj suludoj ideji i brzo, uz pomoć modernih tehnologija, stvorili pokret za odbranu ove ustanove, na način koji je bio najefikasniji,  stalni pritisak na vlast da nema pravo zatvarati ovakvu instituciju bez mišljenja struke i učešća svih zainteresiranih subjekata u ocjeni opravdanosti tog poteza. Na taj način građani su u kratkom vremenskom roku od dva dana spriječili ovu ishitrenu, bespravnu i neutemeljenu ideju o preselenju resursa u Univerzitetski klinički centar i praktično gašenju Opće bolnice.

Kliker:U javnosti  je formirano mišljenje da je ovaj slučaj rezultat ispunjavanja želje člana Predsjedništva BiH Bakira Izetbegovića svojoj supruzi  Sebiji.  Nekako mi se ovo objašnjenje  čini previše jednostavno . Šta se po vašem mišljenju iza brda valja dr. Nakaš?

Dr. Nakaš : Na prvi pogled to tako i izgleda. Neostvarena želja supruge Bakira Izetbegovića da vlada Kliničkim centrom datira više godina, a posebno nakon što je izgubila poziciju šefa svih kliničkih disciplina (majka i dijete)  na Jezeru kao i šefa ginekologije i akušerstva te bila “prisiljena” da prihvati novu funkcuiju direktora Opće bolnice “Prim. Dr. Abdulah Nakaš” u martu 2013. godine.

Vjerovatno se sada, sa parlamentarnom većinom koju imaju u Skupštini Kantona Sarajevo, stvorila mogućnost da se ranije aspiracije Stranke demokratsske akcije i nekih njenih lidera u preuzimanju kontrole nad svim bolničkim kapacitetima čime postaju stvarni “kontrolori života i umiranja građana u Kantonu Sarajevo”. Osim toga, na ovaj način oni ovladavaju sa ukupnim sredstvima koja se odvajaju za bolničku zaštitu, a ona su gotovo polovica od ukupnih sredstava Zavoda zdravstvenog osiguranja Kantona Sarajevo na godišnjem nivou.

Kliker : U jednom od svojih reagovanja na ovaj slučaj rekli ste da su ga inicirali skorojevići koji su rat proveli u Hrvatskoj i Turskoj, a oštro ste odgovorili i premijeru kantona Konakoviću .

Dr. Nakaš : Navedene reakcije su i suviše blage u odnosu na bahatost koju pokazuju nosioci ovih aktivniosti u Kantonu Sarajevo. Osim toga u mojim izjavama nema nikakvih lažnih tvrdnji, jer je supruga Bakira Izetbegovića agresiju na Sarajevo i Bosnu i Hercegovinu provela je u navedenim zemljama. Ono što je karakteristika u svakodnevnom ponašanju sadašnjeg premjera Kantona Sarajevo jeste da se “razumije”, puno više, u sve oblasti (privreda, obrazovanje, energetika, socijalna zaštita, zdravstvo…) od bilo kojeg stručnjaka koji su se školovali, radili i ostvarili značajne rezultate, često međunarodno priznate,  u svom svakodnevnom radu i ukupnoj karijeri.

Da bi ste mogli kompetentno diskutovati, a pogotovo donositi odluke i djeliti lekcije o zdravstvu, morate prvo završiti studij medicine, koji traje šest godina, obavezni ljekarski staž, praksu u radu sa pacijetnima u trajanju od najmanje dvije godine, te neku od specijalizacija koje traju od četiri do šest godina. Tek nakon toga počinjete sticati iskustvi i zrelost, prizmanje te mogućnost za donošenje odluka.

Naš premjer, premjer  to vrlo jednostavno radi na konferencijama za štampu, na istupima na TV i u kuloarima, dijeleći lekcije svima pa i ljekarima i ostalim zdravstvenim radnicima, kako šta treba uraditi u pojedinim oblastima, baš kao da je verificirani ekspert za svaku tu oblast.

Kliker : Ljekari i tehničko osoblje   Vojne Bolnice su bili istinski heroji opkoljenog Sarajeva  pa me interesuje zašto danas uglavnom šute. Kako objašnjavate činjenicu da se u javnosti jedino čuje glas dr. Stevanovića i znači li to,  da danas , zbog straha od gubitka posla,  ne smiju da govore ni najbolji , odnosno najobrazovaniji građani  BiH?

Dr. Nakaš : Sami ste dali odgovor na Vaše pitanje. Mobing, ucjene, praćenje i stalni nadzor, bili su svakodnevnica radnika Opće bolnice od 2013. godine do danas, a uskoro će biti i radnika u Univerzitetskom kliničkom centru. Neki ljudi imaju svoje JA i  ne plaše se za svoju budućnost te slobodno izražavaju svoje mišljenje i svaki dan će ih biti sve više i više. Glas dr. Stevanovića u tome je najjači što samo potvrđuje njegovu spremnost da preuzme punu odgovornost za svoje riječi i djelovanje, te uz pomoć ljekarske komore Kantona Sarajevo i Federacije BiH, osigura nesmetano provođenje evaluacije i opravdanu racionalizaciju bolničkog sektora u sarajevskom kantonu.

Na kraju, da javnost ne bi pogrešno shvatila naše djelovanje, dajemo punu podršku procesu racionalizacije ali smo apsolutno protiv gašenja Opće bolnice “Prim. Dr. Abdulah Nakaš” Sarajevo. Ukoliko se pokaže potrebnim racionalizirati bolničke kapacitete, uradimo to na takav način da stvarno uspostavimo pravičan referalni sistem zbrinjavanja pacijenata od primarne zdravstvene zaštite (porodične/obiteljske medicine), preko specijalističko-konsultativne i bolničke zaštite sekundarnog nivoa, pa sve do visokodiferencirane tercijaerne zaštite na nivu Univerzitetskog kliničkog centra.

Ako se to uradi na pravilan način, rezultat će biti iznenađujući za sadašnje zagovače ukidanja Opće bolnice, te će umjesto toga nametnuti kako  kadrovsko tako  i materijalno tehničko jačanje kapaciteta Opće bolnice za pružanje usluga sekundarnog nivoa i na taj način  osigurati njen dalji rad u ovoj 150. godišnjici njenog postojanja i rada.

Halil Šetka (Kliker)