Referendum na Kosovu Uvod u radikalizaciju stanja?
Evropska unija tek što je imenovala novog specijalnog predstavnika na Kosovu (1.2.2012), a on se već suočava sa problemima. Srbi iz četiri opštine na sjeveru Kosova, uprkos apelima Beograda, upozorenjima Prištine i saopštenjima Brisela, ipak organizuju referendum na kome će se izjasniti da li prihvataju institucije Kosova. Pravo glasa ima oko 35.500 ljudi.Jedan od lidera tamošnjih Srba, predsjednik Srpskog nacionalnog vijeća sjevernog Kosova Milan Ivanović uvjeren je da Srbi sa sjevera imaju pravo na referendum, a poziv zvaničnog Beograda da se odustane od referenduma po njemu je „prikupljanje političkih poena“.„Mislimo da se radi samo o pokušaju da se dođe do kandidature za Evropsku uniju, odnosno da je njihov osnovni cilj da preko dobijene kandidature ostanu na vlasti“, kaže Ivanović.
Protivnici referenduma Ne misle, međutim, svi Srbi sa Kosova kao Ivanović. Predsjednik opštine Leposavić Branko Ninić, inače član Demokratske stranke predsjednika Srbije Borisa Tadića, protiv je referenduma jer smatra da on neće promijeniti situaciju na terenu. Referendum je bespotreban u ovom trenutku prije svega zbog što su građani na sjeveru Kosova jasno rekli da neće da prihvate prištinske institucije i to su pokazali od 25. jula pa do danas. Kao drugo, referendum bi trebalo odložiti i zbog toga što od zvaničnika međunarodne zajednice, kao i od predstavnika Srbije čujemo da taj referendum može da ugrozi interese naše Republike Srbije, jedine države koju imamo.“Od proglašenja nezavisnosti 17. februara 2008. godine, Kosovo je priznalo 86 država članica Ujedinjenih nacija i 22 od 27 članica Evropske unije, među kojima i Njemačka. Srbija odbija da prizna nezavisnost Kosova u čemu ima podršku prije svih Rusije, ali i Kine. Sve to otežava, kako diplomatske napore Prištine da Kosovo bude primljeno u UN, tako i život običnih ljudi u tom djelu jugoistočne Evrope.
Posljedice referenduma po Srbiju
Politički analitičar iz Beograda Dušan Janjić smatra da održavanje referenduma predstavlja dalju radikalizaciju prilika na Kosovu i nabraja tri moguće posljedice po Srbiju: „Prvi je da je otežana EU kandidatura Srbije i iluzija Beograda da će je ipak dobiti. Mislim da se takođe razobličuje nemoć Borisa Tadića i (njegove) Demokratske stranke da utiču na procese na sjeveru Kosova, a to znači dobrim dijelom i u samoj Srbiji. Kao treći nesporni rezultat, s obzirom da je izborna godina, biće da Kosovo ostane bitna tema izborne kampanje, i da na toj temi sadašnja vladajuća koalicija u Srbiji ne može ništa da dobije već može samo da izgubi“. Pregovori Beograda i Prištine o tehničkim pitanjima kao što su priznavanje diploma ili predstavljanje Kosova na regionalnim skupovima se odugovlače. Oni su ionako započeli tek nakon snažnog pritiska Brisela i oštre poruke njemačke kancelarke Angele Merkel predsjedniku Srbije Borisu Tadiću tokom njene posjete Beogradu u avgustu prošle godine. Sve to ipak nije bilo dovoljno da Srbija na samitu EU u decembru 2011. godine dobije status kandidata za članstvo u Uniji, a Srbi sa sjevera Kosova su, nakon dogovora o carinama, sedmicama blokirali puteve koji vode ka prelazima prema Srbiji zbog prisustva carinika Albanaca.
Posljednja šansa Sada, kada se bliži sastanak ministara spoljnih poslova EU na kome će se ponovo raspravljati o statusu Srbije (28.2.), poruka novoimenovanog predstavnika Brisela na Kosovu Samuela Žbogara, mogla bi da za Srbiju, ali i za predsjednika Tadića bude posljednja šansa: „Zemlje članice EU zaista žele da daju kandidatski status Srbiji. Osjeća se da je to potrebno i da to mora biti dato Srbiji zbog svega postignutog. I Kosovo je zainteresovano da dobije rješenje za ime odnosno način predstavljanja u regionalnim organizacijama. Naravno i Srbija želi status. Dakle sve strane su željne dogovora. Ali ako ga sada ne postignemo mislim da ga nećemo postići brzo.“(Kliker.info-DW)
Komentari