Dugogodišnji lider Kube : U 90 godini preminuo Fidel Castro
U 90 godini života u Havani je preminuo je dugogodišnji lider Kube, Fidel Castro, objavila je kubanska nacionalna televizija,a prenijele sve svjetske agencije i tv mreže. Vijest o smrti Fidela Castra potvrdio je njegov brat Raul, kojem je Fidel , da podsjetimo predao vlast 2008.godine.
Proteklih nekoliko godina većinom se klonio javnosti, a tek povremeno je istupao u medijima, komentarišući društvene pojave. Posljednji put u javnosti se pojavio u augustu ove godine. Ostat će upamćen kao jedan od najdugovječnijih lidera, koji je živio dovoljno dugo da vidi kraj tenzija između Kube i SAD-a, koje su trajale duge 52 godine.
Rođen je u Biranu kao sin bogatog farmera. Castro je usvojio ljevičarsku anti-imperijalističku politiku dok je studirao pravo na Univerzitetu u Havani. Nakon učešća u pobuni protiv desničarskih vlada u Dominikanskoj republici i Kolumbiji, on je planirao svrgavanje predsjednika Kube Fulgencija Batistu, pokrenuvši neuspjeli napad na kasarnu Moncada 1953. godine.
Nakon godinu dana zatvora, otputovao je u Meksiko gdje je formirao revolucionarnu grupu Pokret 26. juli, zajedno sa Che Guevarom i bratom Raulom Castrom. Po povratku na Kubu Kastro je imao ključnu ulogu u Kubanskoj revoluciji vodeći gerilski rat protiv Batistinih snaga iz Siera Maestre. Nakon svrgavanje Batiste 1959. godine, Kastro preuzima vojnu i političku moć.
Sjedinjene Države su bile zabrinute zbog prijateljskog odnosa Castra sa Sovjetskim savezom, i neuspješno su ga pokušali ukloniti atentatom, akonomskom blokadom i kontra-revolucijom. Kako bi se suočio sa tim problemima, Castro formira savez sa Sovjetima i dozvoljava im da stave nuklearno oružje na ostrvo, što izaziva Kubansku krizu – definitivni incident Hladnog rata – 1962. godine.
Usvajanjem marksističko-lenjinističkog modela razvoja, Castro pretvara Kubu u jednopartijsku socijalističku državu Komunističke partije; prvu na zapadnoj hemisferi. Uvođenjem reformi centralnog ekonomskog planiranja i širenja zdravstvene zaštite i obrazovanja, su praćene državnom kontrolom medija i suzbijanjem unutrašnjih neslaganja.
U inostranstvu, Kastro je podržao anti-imperijalističku revolucionarnu grupu, podržavajući osnivanje maksističkih vlasti u Čileu, Nikaragvi i Granadi, te šaljući vojnike u pomoć saveznicima u Jom Kipurskom ratu, Etiopijsko-somalijskom ratu i Angolskom građanskom ratu. Ove akcije, u kombinaciji sa Kastrovim vodstvom Pokreta nesvrstanih i Kubanskim medicinskim internacionalizmom, povećali su profit Kube na svjetskoj sceni a njen lider je zaradio veliki ugled u zemljama u razvoju.
Nakon raspada Sovjetskog saveza 1991. godine, Castro je vodio Kubu u svoj “specijalni period” gdje je prihvatio enviromentalizam i anti-globalizacijske ideje. Uspostavio je 2000. godine savez sa Venecuelanskim predsjednikom Hugom Chavezom i potpisao Kubansko-bolivarski savez za Ameriku. On je 2006. godine prenio ovlašćenja na potpresjednika Raula Castra, koji je formalno preuzeo presjedavanje 2008. godine.
Castro je kontroverzna figura podjele svijeta. On je nagrađen raznim međunarodnim nagradama, a njegove pristalice ga hvale kao prvaka socijalizma, anti-imperijalizma i humanitarizma, čiji je revolucionarni režim osigurao nezavisnost Kube od američkog imperijalizma.
Nasuprot tome, kritičari ga gledaju kao totalitarnog diktatora čija je administracija kršila ljudska prava, izvršila egzodus nad više od milion kubanaca i osiromašila ekonomiju zemlje. Svojim postupcima i svojim riječima on je značajno uticao na politiku različitih pojedinaca i grupa širom svijeta.
(Kliker.info)
Komentari