Braća po zločinu : Radovan Karadžić monstrumu iz Norveške bio inspiracija
Tragedija u Norveškoj, skrenula je pažnju međunarodne javnosti i na Srbiju. Andres Bering Brejvik, koji je optužen za masovno ubistvo u omladinskom kampu kod Osla i eksploziju automobila bombe u centru Norveške prestonice, vodio je elektronski dnevnik u kome, kao inspiraciju za zlodjela za koja se tereti, između ostalog navodi i progon Albanaca na Kosovu i haškog optuženika Radovana Karadžića. To što je Brejvika podstakla srpska politika iz ratnih devedesetih, nije iznenadilo dio ovdašnje javnosti, jer kako ocjenuju i ona sama je bila na ivici zdravog razuma. Inače 93-oje mrtvih i 97 ranjenih ostalo je iza Norvežanina Andersa Beringa Brejvika. Motive čina koji je šokirao svijet, detaljno je opisao na punih 1500 strana elektronskog dnevnika, vođenog devet godina. U tekstu koji obiluje ekstremno – desnim porukama, nalaze se i dijelovi iz kojih proizlazi da je taj masovni ubica bio insipirisan i ideologijom koja je Srbiju u devedsetim vodila u ratove. Da je to učinio proizvod bolesnog uma, ne spori niko, ali se postavlja pitanje šta je sve taj um hranilo. “Politika tih devedesetih godina je bila na ivici zdravog razuma i upravo je zato Srbija, na žalost, inspiracija takvim likovima", ocjenio je poslanik Željko Ivanji, član Odbora za inostrane poslove srpskog Parlamenta, koji dodaje da ga nije iznenadilo to što se srpska politika iz ratnih devedesetih našla u Brejvikovom dnevniku.
Najgora podrška ikada
Profesor Ljubiša Rajić, koji je predavao na većini skandinavskih fakulteta uključujući i Oslo, tu zastrašujuću vezu koju je između srpskih i norveških prilika napravio masovni ubica, vidi kao mješavinu zbrkanih desničarskih ideja.
„U njegovim tekstovima ima svega i svačega… Sa druge strane je očevidno psihijatrijski slučaj sa mesijanskim shvatanjem svoje sopstvene uloge, sa nevjerovatnom samozaljubljenošću, to se već vidi po njegovim slikama, gde sebe miješa sa krstašima ili gdje sebe predstavlja okićenog ordenjem u svečanoj crnoj uniformi. Takvi ljudi obično traže inspiraciju u onome što je ekstremno i gore su se podjelili uglavnom u dvije grupe – one koji u Karadžiću i sličnima vide svoje junake i na one koji u Srbima vide komuniste, pa onda traže svoj uzor u odgovarajućim likovima na hrvatskoj ili bošnjačkoj strani. Ali, i jedni i drugi traže uzor u ekstremnim slučajevima i oni, ni u kakvom slučaju ne odogovaraju bilo kakvom demokratskom društvu“ , ocjenio je profesor Rajić.Brejvikovi navodi, pominjanje Karadžića i Srbije, te dešavanja na Kosovu, šokirali su Beograđane.
Šok nije mimoišao ni one koji u Srbiji i danas brane političko naslijeđe haških optuženika, pa i samog Karadžića. Među njima je Milivoje Ivanošević, član njegovog tima za odbranu pred Haškim tribunalom, inače poznat i po osporavanju broja srebreničkih žrtava.Ni nakon od otkrivanja nekih od motiva koji su vodili ka masovnom ubistvu u Norveškoj, Ivanišević ne dovodi u pitanje vrijednosti ideologije koju Karadžić simboliše.
“Sigurno da nas je to iznenadilo, ali on je pratio sve, ne samo Radovana Karadžića, on pominje mnoga imena koliko sam ja čuo – pominje Putina, ima još imena… Uzima Srbiju i Kosovo, tamo gdje se pojavljuje islam, a to vam je područje bivše Jugoslavije, rovito u Evropi”, rekao je Ivanišević.
Mnogi političari i javne ličnosti u Srbiji i danas iznose i brane ekstremne stavove, u kojima se, na primer, negira genocid u Srebrenici, dok se prvooptuženi Ratko Mladić, uz Radovana Karadžića i druge veliča kao heroj. Zidovi su nerijetko ispisani grafitima koji ih veličaju, a godišnjicu srebreničkog genocida dio ekstremnih pokreta je nekažnjeno obilježio kao dan oslobođenja tog grada. U tom kontekstu, sporno je još jedno pitanje, primjećuje profesor Ljubiša Rajić
Komentari